Birleşmenin Mantığı!..

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TANER KIŞLALI

Birleşmenin Mantığı!..

Bir siyasal birleşmenin başarısı neye bağlı?

Birincisi, geçmişten ders almaya… İkincisi, Türk seç-
meninin oyunu hangi önceliklere göre verdiğini göz
önünde tutmaya…

Geçen seçimler sırasında yapılan bir araştırmaya gö-
re Türk halkının yüzde 38’i oyunu ‘önder’e, yüzde 25‘i
-bir bütün olarak- partinin ‘yönetim kadrosu’na, yüzde
17’si de ‘programı’na veriyor. Seçim kampanyalarının
etkileyebildiği kesim sadece yüzde 6…

Geriye kalan yüzde 14 ise hiçbir şeyden etkilenmiyor.
Ve de alıştığı partiyi değiştirmiyor…

Sol eğilimli seçmenlerin bir kesimi için ‘program’ın
daha çok önem taşıdığı belki söylenebilir. Ama bunun
genel eğilimi tersyüz edecek kadar ağır bastığı herhal-
de söylenemez.

‘Program’, parti ideolojisinin somutlaşmış biçimidir
ya da öyle olması gerekir.

Ama geniş kitlelerin gözünde, asıl önder ve çevresi,
ideolojinin en somut en elle tutulur göstergesidir, tem-
silcisidir, sözcüsüdür.

Güven vermeyen, partisinin ‘fark’lılığını yeterince vur-
gulayamayan önderle bir parti çok uzağa gidemez. Tıp-
kı, kendi içinde bütünlük oluşturmayan, çelişkili eğilim-
leri yansıtan bir ‘yönetici kadro’ ile de gidemeyeceği
gibi…

Güven verici kadro, en ünlü isimlerin yan yana gelme-
sinden oluşmaz… Ün ve ‘uyum’un yan yana gelmesin-
den oluşur

Önder zayıfladıkça, ‘vitrin’deki diğer isimlerin önemi
de artar. Ama en güçlü önder bile, vitrindeki diğer isim-
lerin önemini silemez!

★★★

SHP niçin tükendi? CHP niçin tıkandı?

SHP, demokratik toplumcu kesimin neredeyse en ün-
lü isimlerini bir araya getirdiği halde tükendi.. CHP, SHP
içindeki değerli isimlerin belki de en önemli kesimini
kendi içine çektiği halde umduğunun çok azını bile bula-
madı.

SHP, farklı ideolojik eğilimleri temsil edenleri yan ya-
na getirdiği için güven vermedi. ‘İdeoloji’nin kaypaklaş-
ması ile ‘inanç’ geriye itilmiş oldu. ‘İnanç’ boşluğunun
yerini de ‘nimet paylaşımı’ alınca, parti tükendi…

Yola Ecevit’siz çıkan ve vitrininde -haklı ya da haksız-
bir ‘hizip’ görüntüsü bulunan CHP için tek bir şans vardı:
‘Tutarlılık’!.. Kemalist ‘öz’den hareketle 2000’li yılların
sorunlarına çözüm getirmekte kararlı bir kadro, inançlı
bir örgüt ve uzun soluklu bir savaşım!

‘2. Cumhuriyetçi’ eğilimleri bile açıkça vitrine çıkar-
maktan çekinmeyen ‘oportünist’ yaklaşım, CHP’nin bu
‘uzun vadeli’ şansını da yok etti…

★★★

Şimdi yapılmak istenen nedir?

SHP ile CHP’yi ‘aritmetik’olarak toplamak!.. İki yanlışı
üst üste koymak!.. İki yanlıştan bir doğru çıkarma sihir-
bazlığını denemek!..

Neyin etrafında birleşilecek?

Sıfırdan başlayıp, çıkara değil inanca dayalı yeni bir
örgüt gereksinmesi etrafında mı? Etnik ya da mezhepsel
dayanışmanın yerini, sınıfsal dayanışmanın alması ge-
reği üzerinde mi? İdeolojik açıdan birbirlerine ters öğe-
lerin aynı çatı altında bulunmaması inancı etrafında mı?

İki partinin bayrağında da ‘Altıok’ var.

Peki ‘Altıok’un bazı oklarına karşı olup, bayrağın bile
değiştirilmesi için açıktan uğraş verenler bu ‘yeni’ bir-
leşmede yer alacaklar mı, almayacaklar mı?

Alacaklar!.. Çünkü birleşme görüşmelerinin başro-
lünde bile onlar bulunuyor!

Öyleyse yeni olan nedir? ‘Baraj’ı bile açamamak kor-
kusu mu?

Yanlış yapı değişmezse.. ideolojik netlik sağlanmaz-
sa.. o ideolojiye ters düşenlerin eline Cem Boyner’in
adresi sıkıştırılmazsa.. başına Mümtaz Soysal bile gel-
se: o aritmetik toplama ‘tutarlılık’ ve ‘inandırıcılık’ kazan-
dırılabilir mi?

Yoksa eski ‘düşman kardeş’lerin ilkesiz birliği.. tutarlı-
lık, kararlılık ve dürüstlük arayışı içinde olanları, Ecevit’e
biraz daha mı yaklaştırır?

Birleşme isteği ‘doğru’dur.. Ama, ancak -geçmişin
ışığında- ’yanlış’lar ayıklanarak ‘doğru’lar etrafında bir-
leşilirse, ‘doğru’sonuç verir!..