Sağ Türkiye’de iflas etti

Sağ Türkiye’de iflas etti

AHMET TANER KIŞLALI

Genel görünüm ortada.

Eğitim yozlaşmış… Laikliğe, demokrasiye düşman kuşaklar yetiştiriliyor.

Ekonomi çökmüş… Tüm cıımhuriyet tarihinde alınmış dış
borcu on yılda üçe katlayan ekonomik model -gene de- çıkmaza
girmiş. 70 yılın birikimi olan KİT’ler zarar eder hale getirilmiş,
satılıyor.

Toplum patlama noktasında… İşsizlik ve yoksullaşma süreci
giderek hızlanıyor.

Siyasal sistem çürümüş… Vergilerini bile vermeyenler, az
zamanda inanılmaz bir serveti nasıl kazandıktan belli olmayanlar,
devleti yönetiyor ya da yönetmeye aday olabiliyorlar.

Şeriatçı bir parti, boğazına kadar, yasalara aykırılık, yalancılık ve
yolsuzluk batağına gömülmüş, “adil düzen” daha kurulmadan ürpertiyor.

DYP, imam okuları açmada, tüm eski rekorları kırıyor. ANAP ise laiklik karşıtı her adımda -gerek TBMM’de gerekse yerel yönetimlerde- RP’nin kuyruğu konumunda.

Altıoklu bayraklara ihanet ederek partilerini tüketmiş olanlar, batan
gemiyi değil “kendilerini” kurtarma telaşındalar.

Bir “gizli el”in Atatürk ve cumhuriyet düşmanlarını, her geçen
gün biraz daha “köşe”lerine yerleştirdiği “laik” basın, hızla “tek sesli” olma yolunda.

Ülke parçalanma, laik-demokrasi yıkılma tehdidi altında…

Bu. Türk sağının iflasıdır!

Menderes’ten Demirel‘e, Evren‘den Özal‘a, Yılmaz‘dan
Çiller’e, Erbakan‘a, tüm “Türk sağı“nın.. Ve “suç ortağı”
konumuna düşmüş. “sağ“laşmış bir “sol etiket”in…

Ama madalyonun bir de “öteki yüz“ü var.

Sağa kaydıkları davul zurna ile ilan edilen eski komünist ülkeler,
yeniden sola dönüyorlar. Ama komünizme değil, “demokratik sol“a. Yani “demokratik toplumculuğa“.. Çünkü vahşi liberalizmin “zayıfı ezen” yüzünü yaşıyorlar.

“Yeni dünya düzeni“nin bedelini ödüyorlar.

Ve Rus İmparatorluğu yeniden doğarken; Bosna’dan Kıbrıs’a.
Kafkasya’ya kadar. Batı’nın ikiyüzlülüğü bulantı vermeye
başlarken yeni dünya düzeni çöküyor.

Küreselleşme ideolojisi de…

İnsanlar, sadece demokrasinin erdemlerini anlamıyorlar;
toplumculuğun erdemlerini de “tersini yaşarak” öğreniyorlar.
“Toplumsal adalet” akılcılığı, bir kez daha, “köşe dönme”
ideolojisindeki “akıldışı”lığın önüne geçiyor.

Madalyonun öteki yüzü, Türkiye’de de var elbette.

Edirne’den İzmir’e. Zonguldak’tan Samsun’a… Sayıları giderek 100’ü
aşan Atatürkçü Düşünce ve Çağdaş Y’aşamı Destekleme derneklerinin
düzenlediği toplantılarda, kalabalıklar artık en büyük salonlara
bile sığmıyor.

Tutucu kesimden de Marksist kesimden de Kemalizmi “tek çare”
olarak görenlerin. “Kemalizme sığınanların”ların sayısı çığ gibi anıyor.

Ve kamuoyu yoklamaları, halkın en çok iki siyaset adamına “güven”
duyduğunu ortaya koyuyor Bülent Ecevit ve Mümtaz Soysal.

Yani, Kemalizmi 21. yüzyıla taşıma çabasındaki iki isim!

1994.“sağ”ın iflasının “tescil” edildiği yıl oldu.

Sağ, Türkiye’de iflas etti.

Dünyada iflas etti.

Demokratik toplumculuk -alanını genişleterek- dönüyor.
Evrenselleşerek dönüyor.

Galile’nin dediği gibi, ne yaparsak yapalım, “gene de dönüyor!”

Türkiye’de de dönecek… Çünkü dönmek zorunda! Kemalizmin
“önlenemez tırmanışı” sürecek… Çünkü sürmek zorunda!

Tarihi, bizim niyetimiz belirlemez, koşullar belirler… Aymazlık içinde
olanlar, o koşulları göremeseler bile!