“Ayrılıkçı” Düşünce Serbest Olmalı!

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TANER KIŞLALI

“Ayrılıkçı” Düşünce Serbest Olmalı!

Kürt kökenli aydınlar da bir yol ayrımında, devlet de. İkisi de çok temel bir seçim yapmak zorundalar. Kürt kökenli aydınlar, “ya terör, ya demokrasi” demek yükümlülüğü altındalar. Demokratik yolu seçer
gibi görünürken, terörü görmezden gelme, PKK’nın cinayetlerine açıktan karşı çıkma yürekliliğini gösterememe ikircikliğine artık yer yok…

Devletin yapması gereken seçim ise biraz daha zor.

Devlet teröre de karşı, ayrılıkçılığa da. Ama o da hangisinin daha önemli olduğuna karar vermek zorunda.

İnsanların öldürülmesi, okulların ve iş makinelerinin yakılması, kalkınmaya harcanacak kaynakların şiddeti önlemeye ayrılması, dış dünyada sorunların artması mı daha önemli bir sorun?

Yoksa, Türkiye’den kopmak isteyenlerin, bu düşüncelerini serbest bir biçimde savunabilmeleri mi daha tehlikeli?

★★★

İster sevgi isterse korku nedeniyle, halkın bir kesiminin olsun desteğini sağlamış olan terörle bir arada yaşamanın bedeli ortada.

Ama ayrılıkçı düşüncelerin yasal olarak tartışılabileceği bir ortamın, Güneydoğu’nun kopmasıyla sonuçlanacağı belli değil.

Yasakladığınız düşünce zaten var ve yasaklı olduğu için de savaşmanız çok zor.

Düşünce ve anlatım özgürlüğü üzerindeki tüm kısıtlamaları kaldırsanız. Ayrılıkçı, ama barışçı olan ayrılsa. Baskılara karşı öfkesini dile getirmek için PKK’ya destek veren ayrılsa.

Desteği azaldıkça terör, terör azaldıkça da onun neden olduğu baskıcı koşullar azalmayacak mı?

Olaylara daha soğukkanlı yaklaşılabilecek bir ortam doğsa.

Denizden uzak, sanayiden yoksun, güç doğa koşullarıyla başbaşa birkaç ili alarak ayrılmak isteyenlerin, o bölge halkının çoğunluğundan destek sağlayabileceğine inanıyor musunuz?

Türkiye’nin Güneydoğusunda bir Kürt devletinin kurulması olasılığı karşısında, terörün en yakın dış desteklerinin sürebileceğini sanıyor musunuz? Kendi içlerinde Kürt azınlıklar bulunan, Suriye’nin, Irak’ın, İran’ın, böyle bir olasılık karşısında paniğe kapılmamalarına olanak tanıyor musunuz?

Bir yanda somut, yaşanan bir terör ortamı. Öte yanda ise, terörün iç ve dış desteklerini azaltma olasılığı yüksek bir demokratikleşme süreci.

Hangisini seçersiniz’?

“Hedef küçültme” sadece askerlikte değil, tüm toplumsal, ulusal ve uluslararası çatışmalarda geçerli olan
bir stratejidir.

En yakın tehlike, en büyük tehlikedir.

Yakın tehlike terördür. Hedef terördür. Terörü yenmek için küçültmek; küçültmek için de iç ve dış desteklerini azaltmak gerekir.

Şiddet, bir davayı savunmak için başka bir çözüm kalmadığı, tüm barışçı yollar tıkandığı zaman etkilidir “Silaha dokunmamak kaydıyla. buyurun istediğiniz çözümü savunun” dediğiniz anda neler olabileceği belli.
Avrupa Parlamentosu’ndan Kürt kökenli aydınlara, Batı da etki yapan bir sürü örgüte kadar, ellerindeki en önemli kozu almış olacaksınız!

★★★

Terörü en aza indirmenin sadece iki yolu var:

Demokrasiyi ve insan haklarını rafa kaldırın. Kurunun yanında yaşın da yanmasına aldırış etmeyin. On binlerce insanın, gerektiğinde kitlesel olarak ölmesini göze alın. Teröre bağlanmış umutları ve terörün kitlesel desteğini başka türlü bir terörle azaltabilirsiniz.

Demokrasinizdeki kısıtlamaların tümünü kaldırın. Her türlü düşünce özgürlüğünü serbest bırakın. İsmail Beşikçi gibi sadece düşüncelerini açıklamış olmaktan başka suçu bulunmayanların, cezaevlerinde çürümesinin hiçbir işe yaramadığını kabul edin. İnsanlarda, kendi koşullarını barışçı yollardan değiştirebilecekleri inancını doğurun. Terör umut ya da öfke boşaltma yolu olmaktan çıkar.

Ama “biraz demokrasi, biraz baskı” derseniz; ikisinden de beklediğiniz yararı sağlayamazsınız.

Denize hiç girmeyen ya da tam giren hasta olmaz. Ama yarı beline kadar giren, titremekten hiçbir zaman kurtulamaz.

Terör mü daha önemli, ayrılıkçı düşünce mi?

Türkiye tercihini gecikmeden yapmak zorundadır.