Eşref Şefik’ten Bugüne…

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TANER KIŞLALI

Eşref Şefik’ten Bugüne…

Olay çok eskilere ait… Gazetelerde spor sayfası bulunmadığı bir döneme ait. Maçların birkaç satırlık bir haber olarak, tek şutunda duyurulduğu bir döneme…

Olayı Eşref Şefik’in ağzından dinlemiştik.. Eski bir Kabataşlı olarak, yatılı öğrencilere bir konferans vermişti.

Gazeteciliğe yeni başladığı yıllardaymış.

Bir cumartesi öğleden sonra, Beşiktaş-Beyoğlu spor maçını izleme görevini vermişler. Maça giderken yolda bir arkadaşına rastlamış.. Ve arkadaşı aklını çelmiş:

– Boşver yahu! Gidip izleyeceksin de ne olacak?
Altı üstü iki paragraflık bir haber değil mi? Sonucu birinden öğreniriz, sen de yazarsın…

Gidip bir meyhanede kafaları çekmişler. Sonra maça gitmiş olduğunu tahmin ettikleri bir arkadaşlarını telefonla arayıp sormuşlar:

– Beşiktaş 1-0 yendi.. Golü Eşref attı..

Eşref Şefik yazmış yazıyı Biraz da süsleyip püslemiş içkili kafayla…

Ertesi sabah gazeteye gelir gelmez, daha kapıda haberi vermişler.

– Patron seni görmek istiyor.

Patronla hayatta karşılaşmamış genç bir muhabir.. Hemen bir kravat bulunmuş. Kılığına kıyafetine çeki düzen vermişler.. Ve patron kendisini ayakta
karşılamış:

– Eşref Bey buyurun! Ne içersiniz?. Ben koyu bir
Beşiktaşlıyım da, yazınıza doyamadım. Hakem nasıldı? Oyuncular nasıldı? Bana ayrıntılı olarak anlatır mısınız?

Başlamış genç Eşref Şefik. işkembe-i kübradan atmaya.. O kendinden geçmiş anlattıkça anlatırken.. Patronun da renkten renge girdiğini fark edememiş.. Ve sonunda patronun sesi ta alt kattan duyulmuş:

– Ulan edepsiz!.. Defol karşımdan!.. Bir daha bu gazeteye ayak basma!..

Meğer.. yağmur nedeniyle Şeref Stadı çok çamur olduğundan, hakem maçı oynatmamışmış…

★★★

Rahmetli Eşref Şefik, olayı tatlı tatlı anlatırken gülüyordu. Biz de bol bol gülmüştük.. “Eskiden de ne kadar ilkelmiş spor basını” diye…

Geçenlerde gazetelerde bir haber:

“Beşiktaş’ın antrenörü Toshack, Fenerbahçe’nin Okocha’yı satmasını ‘aptallık’ olarak nitelendirdi. ”
Ertesi günü Toshack’tan bir açıklama:

“Ben kimseye böyle bir şey söylemedim. Tam tersine, Fenerbahçe ‘nin çok akıllıca bir şey yaptığı kanısındayım.”

Birkaç gün önce gazetelerde bir başka haber:
“Murat Yakın, Fenerbahçe de ismini duyduğum bazı futbolcular var özellikle Baliç ve Moldovan’ı iyi futbolcular olduğunu sanıyorum.”

Oysa bir gün önce, gene gazeteler yazmıştı:
“Murat Yakın, Moidovan’la geçmişte aynı takımda oynadı. Birbirlerini iyi tanıyorlar.”

Eşref Şefik olayı, en az altmış yıl öncesine ait.. Tek sütunluk uydurma bir haber yazmış ve kovulmuş.

Olayın benzerleri ise artık güncelleşti.. Hemen her gün yaşanıyor.

Bizimkiler artık yadırgamışlar. Ama özellikle yabancı teknik adamlar ve oyuncular şaşkınlık içindeler.. İçlerinde basınla konuşmama kararı alanlar bile var.

Ama bu, kendi ağızlarından her gazetede farklı farklı demeçler çıkmasına engel değil!

Ve oturdukları yerden haber uyduranlar.. Birtakım kişilerin ağzından demeçler döktürenler.. “Icra-i sanat” etmeyi sürdürüyorlar..

Diyelim ki, gazetelerin spor bolümü sorumluları suçun ortağı..

Peki genel yayın yönetmenleri uyuyor mu? Gazetelerin sahipleri, bu rezillikleri görmüyor mu?

★★★

Hıncal Uluç.. Halit Deringör.. Turgay Şeren..
Tribünlerdeki koro halinde küfürlere karşı çıkan çok yazarımız var. Küfürler çirkin, bir kulübümüz ile PKK örgütünü aynı kaba koyan nakaratlar ise dehşet verici..

Bizim öğrencilik yıllarımızda sadece iki nakarat duyulurdu.

Birisi “Ya ya ya.. şa şa şa.. ” diye başlardı.. “Çok yaşa” diye biterdi.

Diğen “Bir baba hindi. hey Allah” diye başlardı..
“Bindi” diye biterdi.

Sporu çığırından çıkaran bugünkü ortam adım adım oluştu. Mülki amirlerin ve polisin gözleri önünde.. Basının tüm çabalarına karşın!

İyi güzel de, o basın çuvaldızı niçin önce kendine batırmıyor?

Tribünlerdeki o çirkin koroyu yönetenler rezil!..
Buna seyirci kalan kamu görevlileri bilinçsiz ya da aciz!..

Peki kendi haline bakmadan başkalarına akıl veren basın için, acaba hangi sıfatı kullanmalı?!.