Tandoğanlar Çoğaldı!

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TANER KIŞLALI

Tandoğanlar Çoğaldı!

Nevzat Tandoğan tek parti döneminin Ankara valilerindendi. Bir sözü ile çok ünlenmişti:

– Bu ülkeye komünizm gerekiyorsa, onu da biz yaparız!..

Şimdi CHP’de yönetime talip olanlar üçe ayrılıyor:

Yitirilmiş olan kimliği yeniden kazandırmak isteyenler.. Eski
kimlikle tüm bağların koparılmasından yana olanlar.. Ve tarihsel kimliğin yitirilmesinde önemli katkıları olduğu halde,
şimdi o kimliğe sahip çıkmayı siyasal çıkarlarına daha uygun
bulanlar.

CHP bir temel tercih yapmak zorunda!

Ya Altıok’u devrimci özü ile birlikte 21. yüzyıla taşımaya
aday olacak.. ya da onu tümden terk edip. Batı taklidi bir
“yeni solculuğa” soyunacak..

Ama öncelikle de, o üçüncüleri sahne gerisine itmek zorunda kalacak!

Çünkü eski oyunu kötü oynamış olanlara yeni oyunda da
başrol vermek demek, yeni oyunu seyirciden peşinen yoksun kılmak demektir.

★ ★★

Oktay Ekşi geçenlerde soruyordu:

“Söyler misiniz? Ulus-devlet ilkesine bağlı olduğuna kırk
şahit gösterse inanmayacağınız isimleri en itibarlı makamlara aday gösteren, en yüksek oyla Parti Meclisi’ne seçen bir CHP’ye neden yazık olsun?
Tüm yaşamını CHP’nin savunduğu değerlerle mücadeleye
adamış kişeleri demokratlık adına baştacı edip vitrinlere çıkaranları bakan yapan bir CHP’ye neden yazık olsun?”

Devam ediyordu:

“İnsanlara etnik bağı veya mezhep ilişkileri nedeniyle
adaylık veren ve bunu propaganda malzemesi olarak kullanacak kadar ölçüyü kaçıran bir CHP’nin Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran bir CHP ile ne ilgisi
var ki, şimdi seçim barajının altında kalan CHP’ye yazık olsun?”

Ve noktalıyordu:

“Son seçimde son çare olarak utanmadan bir de Atatürk’e sarıldılar. Bence bu
CHP’ye değil, yazık olan asıl CHP’ye bakalım. O nasıl ayağa kaldırılabilir, onu konuşalım.”

Sayın Ekşi doğruları açık yazmış.. Ama yazısında sadece Erdal İnönü’nün, Gürkan’ın ve Baykal’ın adı var. Keşke o doğruların içindeki diğer adları da açık açık yazsaydı.

Livaneli’leri.. Karakaş’ları..
Sağlar’ları ve benzerlerini de…

★★★

Bir siyasal partinin başarısı tutarlılığına bağlıdır.

Toplumsal tabanı ile.. İdeolojisi ve onu yansıtan programı ile.. Ve yapısı ile..

Yitirilen kimlik tutarlılıkla kazanılır. giden “ödünç oylar” da ancak tutarlı olunursa geri döner.

Gerçek CHP’nin tabanında da, hem Aleviler vardı hem de
Kürtler.. Ama “Kemalist kimlik”, mezhepsel ya da etnik
kimliğin her zaman önündeydi!

Gerçek CHP de, dünyadaki ve toplumdaki yeni gereksinmelere açıktı.. Ama çözümler Kemalizmin yadsınmasında değil, Cumhuriyetin temelinde
olan ilkelerin uzantısında bulunuyordu!

Ve gerçek CHP’de yapının, partinin kimliğine ters düşmemesi için., vitrinin doğru oluşması için., sürekli bir çaba sarfediliyordu!

Kimlik kazanmak ilkeli olmayı gerektirir. Farklı ilkelere inananların birliği ise kimliksizlik ve güçsüzlük doğurur.

★★★

CHP’yi Tandoğancılar ve Tandoğancılık tüketti.

Seçimler Tandoğancılığı tüketti, ama Tandoğancılar tükenmedi.

Eğer Tandoğancılık geçerli olsaydı, Baykal’ın CHP’siydi birinci parti olması gereken.. Bu konuda O’ndan daha usta
olduklarını sananlar fena halde yanılıyorlar.

Umarım CHP Kurultayı da yanılmaz!