Büyüklüğün Önkoşulu…

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TANER KIŞLALI

Büyüklüğün Önkoşulu…

Birisi cücenin tanımını, “büyük adamın yakından görünüşüdür” diye yapmış.

Tanımda abartı var elbette.. Gerçek “büyük”, yaklaştıkça küçülmez, tersine daha da büyür. Ve bir özelliği daha vardır, gerçek büyüğün. Gerçek büyük “cart curt” etmez!.. Genellikle alçakgönüllüdür.

Ama alçakgönüllülüğün de fazlası fazladır.

Sonra sizi gerçekten de aşağılarda sananlar çıkabilir.

★★★

İlk dikkatimi Galatasaraylı bir köşe yazarı çekti. Hagi‘nin artık devrini tamamladığı kanısındaydı. Yerini gençlere bırakmalıydı.

Yazının hemen arkasında Hagi, Galatasaray’ın kurtarıcısı oldu. Harika goller, harika paslar attı. Harika hareketler yaptı. Manşetlere çıktı.

Baktım.. Büyüklüğü “kendinden menkul” yazarda ses seda yok.

Hemen ardından Fenerbahçeli bir spor yazarı çıktı sahneye.. Eski çok ünlü, gerçekten de büyük bir futbolcu..

Moldovan’ın Sarı-Lacivertli takımın oyun biçimine uymayacağını… takımına fazla bir şey katmayacağını yazdı da yazdı.. Ona göre Fenerbahçe’nin yöneticileri ve antrenörü bir halttan anlamıyorlardı. Büyük hatalar yapıyorlardı.

Derken Moldovan takıma alışmaya ve hünerlerini ortaya dökmeye başladı. Fenerbahçe’nin tam aradığı “hücum” adamı olduğunu ortaya koydu.

Baktım.. Büyük “otorite” haftalardır ısrarla yazdıklarını unutmuş.. Hiç oralı değil.

★★★

Galatasaray, yönetimdeki “istikrar” sayesin de bugünlere geldi.

Derval‘e takımı emanet ettiklerinde, çok güç dönemler, çok başarısız futbol mevsimleri geçirdiler. Dayandılar.. Geçen yıl bir ara çukurdaydılar, gene dayandılar.

Beşiktaş da, geçen yılki tüm bunalımlara karşın Galli teknik adamından vazgeçmedi.. Şimdi üç yıldız oyuncusunun yokluğundan bile etkilenmiyor.

Fenerbahçe’nin yandaşı da çok, karışanı da.

Toplumdaki ağırlık basına da yansımış.. Spor yazarlarının çoğunluğu Fenerbahçeli. Çoğunun da tuttuğu adamlar var, taraflar var.

Löw için olumsuz yazdılar. Murat Yakın için yazdılar. Moldovan için yazdılar.. Ama hemen hiçbirisi de Ali Şen döneminin nasıl bir miras bıraktığına değinmedi. Galatasaray’ın kapıya koyduğu futbolcuları, Fenerbahçe’nin o zamanlar nasıl “büyük transfer” diye teker teker topladığını anımsatmadı.

Sarı-Kırmızılaların kadrosunun niçin son yıllar da Sarı- Lacivertlerden daha zengin olduğunu sorgulamadı..

Hıncal Uluç Galatasaraylı.. Bunu da saklamıyor.

Ama Fenerbahçe ile ilgili en doğru, en dostça değerlendirmeleri o yapıyor.

Löw’ün doğru yolda olduğunu ilk o yazdı. Murat Yakın’ın niçin Tugay’dan daha yararlı olduğunu ilk o irdeledi. Ve çok Fenerli yazar Moldovan’a ateş püskürürken, şu satırlar da onun kaleminden çıktı.

“Moldovan, iyi zamanındaki Hakan gibi.. Geriden top çıkarıyor, orta alanda pres yapıyor, ilerde tek başına boğuşuyor. Bu yılın en iyi transferlerinden biri de o..”

Hıncal Uluç, Fenerli basına neredeyse yalvarıyor.. Takımlarına zaman tanısınlar, biraz sabır göstersinler diye.. Ama bazıları keskin çizgili eleştiriler yapmazsa “büyük eleştirmen” olamayacağına inanmış bir kere.

★★★

Tepeden baktıkça büyüdüklerini sananlar sadece spor sayfalarında değiller. Hatta yüzleri görülmese bile, TV ekranlarında da hazır ve nazırlar.

Basketbol maçlarını canlı yayında verirken, ekran başındaki izleyicileri kahreden de onlar.. Oyun devam ederken, biraz önceki en sıradan basketi, hatta faul atışını bile yeniden ve de yavaşlatılmış olarak onlar önünüze getirirler.

Basketbol saniyelerin bile önemli olduğu bir oyun.. Onlar biraz önce olanı ve zaten görmüş olduğunuz şeyi yeniden gösterirken, öteki taraf ta olup biteni göremezsiniz

Amerikan TV’leri NBA maçlarını böyle mi veriyor? Hayır!.. Avrupa TV’leri basketbol maçlarını böyle mi veriyor? Hayır!..

Ama “bizimkiler” büyük(!) oldukları için. Batı da ki örnekleri incelemek gereğini bile duymamışlardır.

★★★

Adamın biri doğru söylemiş:

– Fazla tevazu (alçakgönüllülük) göstermeyin, sonra inanırlar!

Bizimkiler bu öğüdü tersinden uyguluyorlar.

Fazla kabarırlarsa, belki büyük olduklarına inanan birileri çıkar diye!