Anasayfa » CHP’de İsimler ve Resimler…

Yazı Hakkında

Başlık: CHP’de İsimler ve Resimler…
Kaynak: Cumhuriyet Gazetesi (s.3)
Tarih: 08 Eylül 1995, Cuma

Yazı

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TANER KIŞLALI

CHP’de İsimler ve Resimler…

İlgilenenler her geçen gün biraz daha azalıyor. Ama,gene de soranlar var:

– CHP niçin bu duruma düştü?

Oysa nedeni çok açık: Yapısal ve ideolojik tutarsızlık!

Solun hemen her türü ve hatta bazı sağcılar, aynı şemsiyenin altına girdiler. Partinin bayrağındaki ilkelerin yarısına karşı olanlar bakan oldular. Netlik yok olunca ideoloji önemini yitirdi: hizipsel, mezhepsel, etnik ve çıkarsal dayanışmalar öne çıktı. “Toplumsal ideal”lerin yerini, “bireysel çıkar”lar aldı. Partiye oy verenlerle, örgüte egemen olanlar birbirlerinden koptular. Parti içi tercihlerde: partiyi değil, parti içi bölünmeleri en iyi temsil edebilecek olanlar seçilir oldu. Seçmenle örgütün bağı koptuğu için, yozlaşmayı önleyebilecek “demokratik denetim” süreçleri işlemez hale geldi. Parti, inandırıcılığını ve güvenilirliğini yitirdi. Ve elbette seçmenini de yitirdi. Bugün CHP’de hangi gruplar var? Önce Baykalcılar. Grup, bir ideolojiye göre değil, önderinin ismine dayanarak oluşmuş. Yirmi yıllık bir geçmişi bulunuyor. Kemalist çizgiye bağlı olanlar oldukça kalabalık. Ama bazı eski Marksistleri ya da bazı 12 Eylül ihbarcılarını da görmek olanaklı. Çünkü Sayın Baykal için önemli olan, ideolojiye değil kendisine bağlılık… Bu nedenle de geçmişte kol kola olduğu bazı isimler, şimdi Sayın Boyner’le kol kola. İkinci grup, Karayalçıncılar. Bu grupta da ideolojik bir bütünlük yok. Çoğunluk eski SHP’lilerde. SHP’nin ideolojik tutarsızlığı -doğal olarak- oraya da yansıyor. Sayın Karayalçın’ın çevresi de bir çorba. Numaracı cumhuriyetçisi de var; eski CHP’nin “hızlı” sol kanatçılığından,12 Eylül sonrasının hızlı işadamlığına, oradan da “yükselen değer”lere hızla yükselenler de var. (Bu sonuncular,Işık Kansu’nun köşesinde iyi sergilendiler.) Bu iki grup arasında ideolojik bir tartışma hiçbir zaman olmadı. Çünkü ikisinde de grup içi dayanışmayı ideoloji sağlamıyor. Öyleyse ne sağlıyor?

Bir de “sol kanat” var. Diğerlerinden farklı olarak, kendilerine ideolojik bir etiket koymaya özen gösteriyorlar. Öyleyse -hiç değilse onların- ideolojik bir bütünlükleri, tutarlılıkları olması gerekir. Ama yok! Mümtaz Soysal,Kemalist solun en tutarlı ve etkili temsilcilerinden birisi. Bu nedenle, aynı grup içinde yer alan -ama kendi çizgisiyle bağdaşmayan- bazı isimlerle aynı kaba konulmaktan hoşnut değil. Seyfi Oktay da Kemalist soldan bir isim. Ama -Kemalizme karşı olan- Ercan Karakaş ile ya da-Kemalizme karşı tutumunu netleştirmekten özenle kaçınan- Aydın Güven Gürkan’la “kader birliği” yapabiliyor. Ercan Karakaş’ın ayakları Anadolu’ya basmaya çalışıyor; ama kafası Almanya’da kalmış. İsmail Cem ise Kemalizm ile solculuğu ayrı ayrı kefelere koymanın sıkıntısında.. “Sol kanat”,CHP’nin durumundan rahatsız olanların oluşturduğu, bir tür “düşünen kafalar” kulübü! Şipşak bir de “Livaneli’ler grubu” oluştu. Yanında Karakaş, arkasında da Fikri Sağlar, civarlarında Doğan Taşdelen. Zülfü Livaneli,aslında CHP’li değil, Ne gam, zaten Karakaş da değil… Sağladın ne olduğunu söylemeye gerek yok. Taşdelen ise Kemalist. Onları bir araya getiren acaba nedir? Geriye kalıyor,Kemalist grup. Bu grupta,Hikmet Çetin, H. Fehmi Güneş, Erol Tuncer, Ali Dinçer gibi eski CHP’den gelen isimler de var: Timurçin Savaş, Hasan Basri Eler gibi yeni isimler de. İdeolojik olarak. Erdal İnönü, Soysal, Oktay, Taşdelen de oraya sokulabilir. CHP içinde, ideolojik tutarlılığı olan tek grup da bu. CHP, ne ideolojik ve yapısal bir tutarlılık kazanabiliyor ne de -hiç değilse- farklı grupların “barış içinde” yan yana yaşayabilecekleri bir “orantılı temsil”i içine sindirebiliyor… “Hizipler koalisyonu” bile olamayınca, “hizipler savaşı” sürüyor. Ve halk da savaş alanını terk ediyor!..

Orijinal Görsel

Yorum Yaz

Yorum yaz