Dördüncü Perdeyi Beklerken…

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TANER KIŞLALI

Dördüncü Perdeyi Beklerken…

Birinci perde.

Işıklar yanar… Ünlü, deneyimli bir oyuncu, tiradını okumaya başlar.

“- İslam birliği konusunda asıl mesele, her ülkenin İslamı doğru anlayıp tatbik ederek, Kuran’ın getirdiği nizamı yaşamaya çalışmasıdır. O zaman İslam dünyası gerçek manada güçlenmiş olur.”

“- İmam-hatip okullarının gayesi, sadece din adamı yetiştirmek değildir. Dini bilen Türk vatandaşı yetiştirmektir. Dini bilen Türk vatandaşı doktor, mühendis, hâkim olsa daha iyi değil mi?”

“- Sadece Kuran kursları veya din eğitimi bu kanuna ters düşüyorsa, yanlış olan din eğitimi değildir, Tevhid-i Tedrisat Kanunu’dur…”

Perde iner. Bu perdenin başoyuncusu, artık daha az yorucu oyunlar oynamak üzere Çankaya’ya çıkar.

★★★

İkinci perde.

Işıklar yanar. Saçları sarıya boyalı bir bayan oyuncunun haykıran sesi duyulur.

“- RP ile hükümet kurmak vatana ihanet, sistemin sonu. Türkiye’nin karanlığa bürünmesidir…”

Işıklar söner. Yeniden yanar. Aynı oyuncu, aynı tonda ve aynı inançla bağırır.

“Rejimin teminatı benim. Ben RP ile hükümeti bozsam darbe olur…”

Ve bayan oyuncunun eteklerinden tutmuş figüranlar kısa tiradlar okurlar.

Milli Eğitim figüranı, imam okulu mezunlarına Harp Okulu yolunu açtığını söyler. Perde arkasından bir ses “yanlış tirad” deyince özür dileyip yeni bir tirad okumaya başlar.

Mesut adlı, gözlüklü, asık suratlı bir oyuncunun daha önce okuduğu tiradı yineler. İmam okullarını sekiz yıllık temel eğitimin dışında tutacaklarını muştular…

Perdenin sonuna doğru fonda Balıkesir görünür.

Belediye Meclisi’nin biri RP’li, biri DYP’li ve biri ANAP’lı üç üyesi koro yaparlar.

“- Devlete karşı suç işleyen THKP-C ve DEVGENÇ gibi örgütlerin gelişmesine ve büyümesine yardımcı olan.. komünizm felsefesini yerleştirmek için mücadele eden.. orduyu faşistlikle suçlayan..
demokrasiyi ortadan kaldırmak isteyen.. gazetecilik mesleğine ne gibi katkıları olduğu anlaşılamayan Uğur Mumcu’nun adı verilen kavşağın ismi değiştirilmelidir…”

★★★

Üçüncü perde saz heyetinin eşliğinde açılır. Çalanlar, arada bir sazlarını sandalyelerinin üzerine bırakırlar, sırayla göbek atarlar.

Hem söyler, hem oynarlar.

Birisi, insan yakıcılarının avukatlığı ile tanınmış bir oyuncudur. Yakıcıları cezaevinde de nasıl koruduğunu anlatır. Dosya sahtekârlığı ile “türbanlı”lara yargıçlık yolunu açmakla övünür. Kuran’ı ezberleyenlere af çıkaramadığı için yerinir.

İki elini başının üzerinde birleştirip, parmaklarını şaklatarak şakır;

– Oh ya… Oh ya… Laiklik yanlılarını bakanlığımda nasıl da tarumar ediyorum!

Birisi, O’nun avukatlığını yaptıklarını cezaevinde ziyaret edip moral vermesi ile böbürlenir.

Birisi, hem oynar hem sakalını sıvazlar.. Kadınların elini sıkmadığından dem vurur.

Birisi, kızdığı, kendilerine karşı olan herkese tükürülmesi için tepinir durur. Atatürk adına konuşanlara özellikle tükürülmesini ister…

Ama bu perdenin başoyuncusu Hacı Efendi bir türlü görünmez.

Türkiye’ye, Türklere, Atatürk’e, laikliğe, çağdaşlığa, demokrasiye düşman ne kadar ülke varsa dolaşmakta olduğu duyurulur… Üfürüğünün çok güçlü olduğu rivayet edilir…

Ve kulislerde herkes birbirine fısıldar:

– O ülkeler tiyatronun sahibine rüşvet vermişler; başrolü Hacı Efendi oynasın diye!.. Son perdeyi meğer onlar finanse etmişler.

★★★

Birinci perdenin başoyuncusu, şimdi Çankaya’da daha farklı konuşuyor.

Tepeden bakınca bazı şeyleri daha farklı değerlendirmişe benziyor. Bazı gerçekleri anlamış gibi görünüyor… Ve bunun gereklerini de yerine getirmeye çalışıyor.

Ya ikinci perdenin hanende ve sazendeleri?

Onlarda değişen bir şey var mı?

Onlar olmasaydı, oyun üçüncü perdede çekilmez hale gelir miydi? Seyirciler salonu birer birer boşaltmaya başlar mıydı?..

Ama oyun henüz bitmedi. Bir de henüz oynanmamış bir dördüncü perde var. Geçmişte “Kuvayı Milliye Destanı”nda oynamış olanların çocuklarının hazırladığı bir perde…

O perde de başarısız olursa, tiyatronun kapatılacağı ve yeni bir oyuna kadar onarıma alınacağı söyleniyor.