Ecevit ve RP..

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TAMER KIŞLALI

Ecevit ve RP…

Eski bir Cumhuriyet çalışanı, Adana’dan şunları yazıyor:

“Son seçimlerden oyların bölünmesi karşısında edinilen deneyimle, sorunun tekrarlanmaması doğrultusunda, tercihlerini CHP yolunda yapmayı düşünen sosyal demokrat seçmenin, CHP’de yaşanan çözülmelerden sonra kararsızlıklarını çevremde gözlemekteyim. Bunun ötesinde, geçersiz oy vermeyi düşünen kesimin hiç de az olmadığını üzülerek izlemekteyim. DSP konusunda ise dile getirilen soruna ancak sizin köşenizde yer alacak yazının ışık tutacağından eminim.”

Ve Sayın Mukaddes Kocakök ekliyor:

“Söyle denmekte: ‘Şu anda içinde bulunduğumuz
çıkmazın (Bunda kasıt şeriatın ve ülkücü görüşün hızla tırmanıyor olması) tek sorumlusu Bülent Ecevit‘tir. 1974 CHP-MSP hükümeti dönemi, MSP’ye akıl almaz tavizlerin verildiği dönemdir. İktidar koltuğu uğruna verilen tavizlerle, MSP’nin devlet içinde kadrolaşmasına göz yumarak, demokrasiyi ve laikliği tehlikeye sokan politikası ile aynı zamanda MHP’ye de bugünkü gücünün temellerini atma fırsatı vermiştir.’

Kısaca sorun bu. Bu düşünceyle bizi karanlığa bir adım daha yaklaştıracak sabit fikirli demokratlara, biliyorum ki en güzel yanıtı siz vereceksiniz. Seçim
öncesi köşenizde yer alacak aydınlatmayı merakla ve saygıyla bekleyeceğim. “

★★★

CHP-MSP hükümeti kurulduğunda, siyasetin dışındaydım. Ama bu ortaklık düşüncesine -solcu bir siyaset bilimci olarak- dışardan destek verenler arasındaydım. (Nasıl ki aynı düşünceye -yine solcu siyaset bilimciler olarak- Prof. Turan Güneş, Doç. Deniz Baykal, Prof. Haluk Ülman ve Dr.Ahmet Yücekök’de CHP içinden destek veriyorlardı.)

Benim verdiğim desteğin iki somut nedeni vardı.

Birincisi… CHP’nin MSP dışında bir seçeneğinin olmayışıydı.

Demirel -CHP’nin gerisine düşmenin verdiği hırçınlıkla- tüm uzlaşma yollarını tıkamıştı. Demokratik Parti CHP ile ortaklığa yanaşmayacağım açıklamıştı. Geriye sadece Erbakan‘ın RP’si kalıyordu.

CHP ya MSP ile hükümet kurmanın yollarını bulacak, ya da -birinci parti olmasına karşın- “ebedi muhalefet” olmayı içine sindirecekti…

★ ★★

MS ile ortaklığa verdiğim desteğin ikinci nedeni, bence birincisinden daha önemliydi.

“Ortanın solu” hareketi, yüzde 33 oy ile CHP’nin birinci part olmasına yol açmıştı. Ama “düzen değişikliği”ni gerçekleştirebilmek için, “tek başına iktidar olmak gerekiyordu… Oylarını yüzde 40’ların üstüne çıkarması gerekiyordu.

Oysa -toplumsal çıkarları “ortanın solu”na oy vermeyi gerektiren- bir kitle, CHP’nin “din karşıtı” olduğu propagandasının etkisi altındaydı. “Ortanın solu
Moskova’nın yolu” sloganı dillerdeydi.

CHP ağırlıklı, MSP’nin “küçük ortak” olarak katılacağı bir hükümet deneyim ; bu “tarihsel yanılgı ”yı ortadan kaldırabilirdi… Geniş bir kitlenin, “demokratik
toplumcu” mesajlara açılmasını sağlayabilirdi…

Nitekim, bu hesaplar doğru çıkmıştır!

Eğer 1974 ortaklığı olmasaydı, CHP 1977’de yüzde 42 gibi -demokrasilerde kolay kolay rastlanamayacak- bir oy oranına hiçbir zaman erişemezdi… Üç
büyük kentte, oylarını yüzde 50’lere kadar tırmandıramazdı… (Hem de “sol” bir etiket altında!)

★ ★★

O ortaklığa kadar, ne Erbakan’ın kişiliği ne de tem-

■ Arkası 6. Sayfada

■ Baş ta rafı 3. Sayfada

sil ettiği ideolojik çizginin boyutları -bugünkü kadar
açıklıkla- biliniyordu… MSP’nin. “d/nc/”liği değil “din-
dar “lığı temsil ettiği sanılıyordu.

Ecevit -sadece 7 ay süren- ortaklığı bozdu… Ve “o
kata” ile işbirliği yapmayı, bildiğim kadarı ile bir daha
hiçbir zaman düşünmedi

“Okafa’run özellikleri bütün açıklığı ile ortaya çıktık-
tan sonra… sırf “demokratik toplumculuğa yolu tıka-
mak için… MC’Ieri kuran ve Erbakan-Türkeş örgütlen-
mesine devletin kapılannı ardına kadar açan kişi Sayın
Demirci’dir!

“Türk-lslam sen tezi “ni resmi ideoloji yapan ve.. -Ke-
malistler dahil- tüm solu yerle bir ettikten sonra Özal
kafasına, devleti “altın tabakla teslim eden de 12 Ey-
lül yönetimidir! (Devlet kurban derilen ile MSP’yi bes-
lerken ve imam okullan açma rekorlarını kırarken de hü-
kümetin içinde SHP vardır!)

★★★

Belleklenm biraz zorlayanlar, TRT’deki Özal’lı. De-
mırel’li. Erdal Bey lı Türkeş’lı “liderler” açık oturum-
lannı anımsayacaklardır. Ve o “canlı” tartışmalarda. Er-
bakan’ın üzenne gidenlerin sadece Ecevit ile Perinçek
olduğunu da.

Ecevit yıllardır seçim alanlarında “asıl tehlike” olarak
RP’yi göstenrken, şimdi etekleri tutuşmuş olanlar ne-
redeydiler?

Tüm basın Ecevit’e karşı olduğu… ve -ben de dahıl-
birçok kişi “tek kişilik parti” yapısını -haklı olarak- yer-
den yere vurduğu halde.. DSP nasıl en iddialı üç par-
ti arasına girebildi?..

Boş ya da “boşa gidecek” oylar verme peşinde olan-
lar, vicdanlannı rahatlatmak için gerekçe falan arama-
sınlar… Aymazlığın gerekçesi olmaz’