İki Önder, Tek Yanlış

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TANER KIŞLALI

İki Önder, Tek Yanlış

Fikret Bila’nın CTV’deki programında Ecevit
ve Baykal’ı birer hafta ara ile izledik. Farklıydılar.
Ama bir yanlışta buluştular.

Ecevit, Atatürk’ü ‘ideolojiler üstü’ yaptı çıktı.
Kemalizmi unuttu.

Baykal ise gergindi, sinirliydi. Kıvrandı durdu.
Açık olmamak, kafaları karıştırmak için elinden geleni yaptı. “Kemalistiz” ya da “Kemalist değiliz”
dememek için, tüm hünerlerini döktürdü.

Kemalizmin mirası sayesinde orada olduklarını
unuttular. Kemalizmi dışlayanları gücendirmemeye çalıştılar.

★

Sayın Ecevit’in savı bilimsel değildi.

Çünkü Kemalizmin kendisi bir ideolojidir. İdeolojiler üstü bir ideoloji de elbette ki olamaz.

Kemalizm “demokratik toplumcu” bir çağdaşlaşma ideolojisidir.

Kemalizmi oluşturan altı ilkeden “Cumhuriyetçilik, Ulusçuluk ve Laiklik “ Fransız Devrimi ile ideolojik yakınlığını oluşturur. “Halkçılık, Devletçilik
ve Devrimcilik” ise toplumcu ideoloji ile. yani sosyalizm ile buluşulan noktalardır.

Ama belirti bir ideoloji ile tam anlamıyla çakışmamak, iki ayrı ideolojinin Türkiye koşullarında
“özgün” bir sentezini oluşturmak.. “ideolojiler üstü” olmak anlamına gelmez. (Sosyal demokrat ideolojinin kendisi de sosyalizm ile liberalizmin bir sentezidir.)

Kemalizm “demokrasi, kalkınma ve sosyal adalet” gereksinmelerini karşılayan bir ideolojidir. Bazı ideolojilerle yakınlığı vardır. Ve bazı ideolojilere
de “kesin çizgilerle ” karşıdır.

Ama ideolojiler üstü değildir!

Sayın Baykal kendi kendisiyle çelişkiliydi.

Bir yandan, Kemalizmin bir dogma, bir katı kalıp olmadığını.. değişime ve gelişime açık olduğunu vurguladı. Ama öte yandan da 1920’lerden
farklılıklarını kanıtlamak istercesine, inatla “Biz Kemalist bir partiyiz” demekten kaçındı.

Atatürk’e sahip çıktı. Altıok’un partinin malı olduğu anlamına gelecek şeyler söyledi. Ama “Kemalistiz” dememekte kahramanca direndi.

Peki Altıok başka, Kemalizm başka bir şey mi?

Ya da CHP’nin bugünkü genel başkanı acaba
şöyle mi düşünüyor?

– Altıok’u kabul ediyoruz, ama onunla yetinmiyoruz. Dünyanın ve Türkiye’nin koşulları değişti;
biz de Atatürk’ün ilkelerinin üzerine başka şeyler
ekledik. Kemalizmi aştık ve adımıza da “Yeni Sol”
dedik.

Bu durumda da iki olasılık var.

Ya o “eklenen “ler Kemalizmle, yani Altıok’un
oluşturduğu çerçeve ile çelişkilidir. O zaman Altıok’un hangilerini atacağınıza karar vermeniz ve
Kemalizmden vazgeçtiğinizi açıklamanız gerekir.

Ya da ekledikleriniz Kemalizmle uyum içindedir,
yani Altıok’un çağın koşulları içinde geliştirilmesinden ve açılmasından ibarettir. 0 durumda da “Kemalistiz” demenize hiçbir engel yoktur.

“Yeni Sol” dediğiniz zaman oy desteğiniz artıyor mu ki, Kemalist kimliği vurgulamaktan kaçınıp,
kendinize başka yaftalar arıyorsunuz?

★ ★★

1920’lerin CHP’si.. 1950’lerin CHP’si.. 1970’lerin CHP’si..

Üçü de birbirinden çok farklıydı. Çünkü Türkiye’nin koşulları değişmişti.

Ama üçü de Kemalist çizgiye sadıktı.

Kemalizmin özünden sapmadan. O ilkelerden
yola çıkarak, aklın ve bilimin ışığında, çağın gereklerine uygun “yeni ve daha ileri” çözümlerin temsilcisi olarak sahnedeydiler.

Üçü de Kemalisttiler. Ama değişen Koşullara o
uyumu sağlayacak ve toplumun hep öncüsü olacak bir konumu korumasaydılar. işte asıl o zaman
Kemalist olmaktan çıkarlardı.

Kemalizm, 1920’lerin bekçiliği değildir. Ama
Anadolu Aydınlanmasının temelindeki özün ve o
özü oluşturan ilkelerin bekçiliğidir!

Bugün eğer Atatürk, 59 yıl öncesinden dana
güçlüyse., bu, değişen ve gelişen koşulların Kemalizmi haklı çıkarmış oluşandandır. Çünkü Atatürk ve O’nun yaptıklarının çerçevesini oluşturan
Kemalizm bir bütündür.

Ecevit’in de Baykal’ın da şöyle demeleri gerekirdi:

– Hiç kuşku yok ki, biz Kemalist bir partiyiz. Ama Kemalizmi geçmişin bekçiliği olarak değil, geleceğin öncülüğü olarak anlıyoruz!.. Biz 1920’lerde yanan ışığın, iki binli yıllara taşınmasına talibiz!

Bir araya gelebilseler ve bu söylemde birleşebilseler.. hem kendileri büyürler, hem partileri büyür, hem de Türkiye esenliğe çıkar.