Ya Olsaydı!

HAFTAYA BAKIŞ

AHMET TANER KIŞLALI

Ya Olsaydı!

Birazcık düş gücümüzü kullanalım!

Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana Türkiye’de
“başkanlık sistemi” olsaydı, acaba ne olurdu?

Atatürk ve İnönü dönemlerinde herhalde bir
şey değişmezdi.

Menderes “başkan” olsaydı, az gelişmiş demokrasimiz on yıl bile dayanamazdı. Diktatörlüğe kayış ve bunun yarattığı patlama çok daha hızlı olurdu.

1960’ların Demirel’i “başkan”olsaydı., toplumun
iki düşman “cephe”ye bölünmesi için 1970’leri
beklemeye gerek kalmazdı.

“Tapuyu deldirtmeme”ye kararlı, imam okulu
açma şampiyonu. “Bana sağcılar adam öldürüyor dedirtemezsiniz” yaklaşımlı.. bir “Morison Süleyman”ı ülkeyi 1980’den çok daha önce bir kan gölüne döndürürdü.

Evren zaten “başkan”dı!

Hiçbir parlamenter iktidarın yapamadığını yaptı. Atatürk’ün kıırumlarını teker teker kapattı. “Türk İslam sentezi”ni resmi ideoloji haline getirdi.

Kemalistler dahil, solun her türünü ve kol ya da
kafa emeğine dayalı tüm güçleri ezerek.. Türkiye’yi
anayasa zoru ile herkese din eğitimi yaptıran tek
ülke haline getirerek.. geleceğin RP iktidarına giden yola yeşil halılar döşedi.

Ya Özal “başkan”olsaydı?

Bırakın ötesini!.. Türkiye Körfez Savaşı’na girmiş
olurdu.

Körfez bunalımının kendisini içine çektiği bataklığa -bugünkü gibi- dizine kadar değil.. boğazına kadar gömülmüş olurdu.

Ve belki de PKK.. Türk hükümeti ile aynı masaya oturacak kadar güçlenmiş olurdu.

★ ★★

Parlamenter sistem, sivriliklere kolay kolay izin
vermez.

Bir tarafın “tek başına ” egemen olması çok zor
olduğundan sivrilikler iyi-kötü törpülenir.

Eğer siz bu adamlarla bir parlamenter sistemi yürütemiyorsanız; aynı adamlarla bir başkanlık sistemini nasıl yürüteceksiniz?

Başbakanken demokrasinin temellerine dinamit koyanlar, başkan olunca hidayete mi erecekler?

Dünyadaki görünüm ortada!

Başkanlık ya da yan-başkanlık sistemi, hangi ülke ya da ülkelerde sorun yaratmıyor? Gelişmiş, toplumsal dengeleri oturmuş, demokratik gelenekleri sağlam olan ülkelerde…

ABD’de başkan bir partiden, Meclis çoğunluğu
başka partiden olabiliyor. Ve bu durumda bile, sistem tıkanmıyor.

Çünkü başkanın getirdiği bir yasa tasarısına,
muhalefetten bazı milletvekilleri de destek verebiliyorlar. Ya da başkana, bazen kendi partisinden
parlamenterler karşı çıkıp engel olabiliyorlar.

Birde…

Tüm rezilliklere karşın hâlâ partisinin başında
kalabilen sarışın çirkin kadını düşünün!.. “Adam diye bilinen” bazı isimler bile, hâlâ arkasında tek sıra…

Bu partilerle, bu kadrolarla mı yürüteceksiniz
başkanlık sistemini?

İnsan mı, sistem mi?

Önce insan!

İnsan malzemeniz iyi ise, kötü sistemle de iyi sonuç alabilirsiniz. Ama kötü ise; yapabileceğiniz en
akıllıca şey, o insanları en iyi sınırlayacak sistemleri bulmaktır.

Yoksa akıllılık, tüm yetkileri kötü malzemenin eline teslim etmek değildir!

Parlamenter sistemi düşe kalka uygulamaya
başlayalı yüz yıl geçti. Yapıları hatalardan iyi kötü
dersler alındı.

Her tökezlemede, “Bu olmadı, başka oyun bulalım “demek, bir çocukluk hastalığıdır. Tanımadığımız bir oyunun acemileri olmaktansa, bildiğimiz
bir oyunun aksayan yanlarını düzeltmeye çalışmak daha kolaydır… Daha akılcıdır!

Değiştirin toplumdaki dengeleri çarpıtan seçim
sistemini! Değiştirin partilerin antidemokratik yapısını!

Kötü siyasetçinin iyi siyasetçiyi piyasadan kovduğu bozuk düzene son verin!

Ve özellikle de kendi kişisel hatalarınızın günahını sisteme yükleme ucuzculuğundan vazgeçin!